Biyokimyasal Reaktifler Ortho Toluidine 2-Metilanilin 95-53-4

O-Toluidin Adında Biyokimyasal Reaktif Ara Maddeler İlaç

o-Toluidin (orto-toluidin), C7H9N.o-Toluidin kimyasal formülüne sahip organik bir bileşiktir ve esas olarak boyaların üretiminde kullanılır.o-Toluidin deri yoluyla emildiğinde, buhar olarak solunduğunda veya yutulduğunda insanlar için oldukça toksiktir.İnsanların o-toluidin'e akut (kısa süreli) maruz kalması, merkezi sinir sistemi depresyonunun klinik belirtileriyle kanı etkiler (yani methemoglobinemi).O-toluidine maruz kalan işçilerdeki kronik (uzun vadeli) etkiler arasında anemi, anoreksiya, kilo kaybı, cilt lezyonları, merkezi sinir sistemi depresyonu, siyanoz ve methemoglobinemi yer alır.Hayvan çalışmaları, o-toluidine kronik maruz kalmanın dalak, karaciğer, mesane ve kan üzerinde etkilere neden olduğunu göstermektedir.Boyar maddelere (o-toluidin dahil) mesleki maruziyet, artmış mesane kanseri riski ile ilişkilidir.2-Metilanilin hidroklorür (o-toluidinin hidroklorür tuzu) sıçanlarda ve farelerde kanserojendi.o-Toluidin, EPA tarafından insanlar için olası kanserojen olan Grup B2 olarak sınıflandırılmıştır.

O-toluidin ve anilin'e mesleki maruziyetin artan mesane kanseri riski ile ilişkili olduğuna dair epidemiyolojik kanıtlar, bu aromatik aminlere işyeri maruziyetinin biyobelirteçlerini belirleme çabalarına yol açmıştır.İşçi idrar örneklerinde o-toluidin ve anilin tayini için, yüksek performanslı sıvı kromatografisini (HPLC) ve ardından elektrokimyasal saptamayı kullanan bir yöntem geliştirilmiştir.Tespit sınırları, o-toluidin ve anilin için sırasıyla 0,6 μg/l ve 1,4 μg/l idi.Eklenmiş idrardan o-toluidin ve anilinin geri kazanımı, 4-100 μg/l aralığında sırasıyla ortalama %86 ve %93'tür.Bölünmüş alan örneklerinin analizleri için 2-100 μg/l aralığında tekrar üretilebilirlik, o-toluidin için %13 (ortalama RSD) ve anilin için %16 (ortalama RSD) idi.Potansiyel olarak maruz kalan ve maruz kalmayan çalışanlardan toplanan vardiya öncesi ve sonrası numunelere bu yöntemin uygulanması, maruz kalan işçilerin idrarında yüksek o-toluidin ve anilin konsantrasyonları gösterdi.İn-vivo (kemirgen) ve in-vitro (hemoglobin ve albümin) çalışmalar kullanılarak dahili doz, o-toluidin'in kan proteinleri hemoglobin ve albümine bağlanması için biyobelirteçler için yöntemler geliştirmek için araştırma yapılmıştır.Baz hidrolize edilebilir protein eklentileri, HPLC (floresans) ve/veya GC/elektron yakalama (EC) ile analiz edildi.Yöntemler, numune hazırlama gereklilikleri, seçicilik ve hassasiyet açısından karşılaştırıldı.GC/EC yöntemi HPLC'den daha hassas olsa da, karışan piklerin varlığı bu yaklaşımın faydasını sınırladı.Bu çalışmalardan elde edilen sonuçlar, HPLC yönteminin, yüksek seviyelere akut veya kronik olarak maruz kalan bireylerde o-toluidin maruziyetinin belirlenmesinde yararlı olabileceğini düşündürdü.